Hadi kahvaltı sabah telaşında olmuyor. Öğlen ayrı yerlerdeyiz. Ya akşam? Akşam yemeğini beraber yesek diyorum.
Her bir lokmanın, her bir yudumun ve sofra etrafındaki her anın hakkını vererek. Birbirimizi can-ı gönülden dinleyip, kalpten kalbe konuşarak.
Bu videoyu izleyin. Sonra paylaşın. Aile kavramını sosyolojik ve ekonomik bir kavram olmaktan başka bizim var olduğumuz duygu, bağ, değer olarak yeniden tanımlanması için çaba gösterin.
Dünya
Aile Günü diye bir şey var. 4 yıldır dilimde biten tüylerden rahatsızlık
duymadan bunu anlatıyorum. Her fırsatta gündeme getiriyorum. Çünkü herkesin bir
ailesi var. Tutunduğumuz dal veya yetiştiğimiz toprak. Aile. Geniş olur,
çekirdek olur. Bu bir arkadaş olur veya bir kedi olur. Ama bir ailemiz vardır.
Boş verin sevgililer gününü, anneler gününü, babalar gününü. Öksüzler,
yetimler, sevgilisi olmayanlar için bu acıtan günlerin kutlanacak bir yanı yok.
Büyüklerimizin dediği gibi 'para tuzağı'. Ama aile günü öyle mi? Bu yüzden kutlanmıyor, hatırlanmıyor. Ama sen
ve ben bunu yayacağız. Bu iş benim hayat amaçlarımdan biri. Ben bundan sorumluyum. Ancak bunu beraber kutlatacağız, kutlayacağız.
Böyle kabul ettim. Yaşasın 15
Mayıs Aile Günü, yaşasın ailemiz.
Bora Serhat Çelik
